چه رسم جالبی است
محبتت را می گذارند پای احتیاجت
صداقتت را می گذارند پای سادگیت
سکوتت را می گذارند پای نفهمیت
نگرانیت را می گذارند پای تنهاییت
وفاداری را پای بی کسیت
وآنقدر تکرار می کنند که خودت باورت می شود که تنهایی و بی کس و محتاج...